Jan Hendrik van Kinsbergen

Jan Hendrik van Kinsbergen
Jhr. Jan Hendrik van Kinsbergen
Geboren	1 mei 1735 Doesburg
Overleden	24 mei 1819 Apeldoorn
Rustplaats	Nieuwe Kerk, Amsterdam[1]
Land/zijde	Koninkrijk der Nederlanden
Onderdeel	Koninklijke Marine
Dienstjaren	1755-1815
Rang	Admiraal
Slagen/oorlogen	Onder meer Oostenrijkse Successieoorlog, de strijd tegen het Ottomaanse Rijk, gevechten in de Zwarte Zee en gevechten in Het Kanaal
Onderscheidingen	Zie onderscheidingen
Portaal    Marine

Jan Hendrik van Kinsbergen (Russisch: Ян Хендрик ван Кинсберген), graaf van Doggersbank (Doesburg, 1 mei 1735 - Apeldoorn, 24 mei 1819) was een Nederlandse zeeofficier, auteur en filantroop.

Van Kinsbergen behoorde tot een nieuwe generatie zeeofficieren die hun positie niet meer puur te danken hadden aan praktijkervaring of afkomst, maar ook aan een gedegen natuurwetenschappelijke ontwikkeling. Na een jeugd als soldaat liet Van Kinsbergen zich goed scholen en trad in dienst bij de Admiraliteit van Amsterdam. Vanwege de beperkte carrièremogelijkheden bij de Nederlandse marine ging hij in 1771 in dienst van Rusland. Daar verwierf hij zich roem in de strijd tegen het Osmaanse Rijk. Na terugkeer ging hij opnieuw voor de Amsterdamse admiraliteit werken. Hij ijverde daar voor de modernisering van het zeewezen, een onderwerp waarover hij vele publicaties liet verschijnen.

Tijdens de Slag bij de Doggersbank tegen de Britten in 1781 opereerde Van Kinsbergens flottielje relatief succesvol. Daardoor kreeg hij een reputatie als zeeheld en werd hij door stadhouder Willem V aangetrokken om de marinezaken te regelen. Al snel fungeerde Van Kinsbergen zo als feitelijk opperbevelhebber van de vloot en kreeg hij ook ruimere politieke invloed. Het lukte hem wel kleinere vloothervormingen door te voeren, maar niet om de trage confederale organisatie met vijf admiraliteiten te centraliseren.

In 1793 werd hij formeel bevelhebber in de rang van luitenant-admiraal. In 1795 werd hij door de Bataafse Republiek aan de kant geschoven, waarna hij tot 1806 een teruggetrokken bestaan leidde. Hij hield bezig met filantropie, hoewel hij nominaal in Deense dienst was getreden, als viceadmiraal. Na 1806 werd hij door het koninkrijk Holland gebruikt als symbool voor de verzoening met de oude Republiek, en werd hij benoemd tot maarschalk, admiraal en graaf. Na de inlijving van het land door het Franse Keizerrijk werd hij senator. Het nieuwe Verenigd Koninkrijk der Nederlanden zette de verzoenende politiek voort en in 1814 kreeg Van Kinsbergen weer de ererang van luitenant-admiraal.

1. ↑ http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=11936